Think Global Work Local :D

အဲဒီ့ေခါင္းစဥ္ေတာ့ၾကဳိက္တယ္။ လန္းလြန္းလုိ႔ ဒါလဲ အမွန္ပဲေလ။ ဟုတ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ေတြးသင့္တယ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ လုပ္သင့္တယ္။ ဒါကုိ အျပည့္အဝေထာက္ခံပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေတြးေတြ International ျဖစ္သင့္တာေပါ့။ လုပ္ရင္လဲ ႏုိင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံညႊန္းအညီ လုပ္ၾကရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့မွာ ျပႆနာတစ္ခု တက္လာတယ္။ ျမန္မာမႈ ျပန္ျပဳရေတာ့မယ္ေလ။ အဂၤလန္မွာ ျဖစ္ေနသလုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လုပ္လုိ႔ရပါ့မလား။ အေမရိကားလုိ customer ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတြ႔ပါ့မလား။ ဒါေတြကေတာ့ အေတာ္ၾကီးကုိ စဥ္းစားရမယ့္ အခ်က္ပါပဲ။

အခုေနာက္ပုိင္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သီအုိရီ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ စာတတ္ေပတတ္ လူငယ္ပုိင္းေတြ ဆုံျဖစ္ၾကတယ္။ သူတုိ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ အရင္က ေတြးတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးေတြးၾက ေျပာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ေတာ့ ပုိသပ္ရပ္ပါတယ္။ အေတြးေတြကအစ ပုိျပီး international ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခုပဲ သူတုိ႔ကၽြန္ေတာ့္လုိ လက္ေတြ႔ပုိင္းမွာ သိပ္မ႐ွိၾကေသးဘူး။ ေက်ာင္းျပီးခါစေတြ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ဝင္ခါစေတြေပါ့။ အဲဒီ့မွာ ကၽြန္ေတာ္သူတုိ႔ကုိ ပုံစံေျပာင္းရပါတယ္။ လက္ေတြ႕မွာ အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥနဲ႔ အလုပ္မျဖစ္တဲ့ ကိစၥေတြကုိ ယွဥ္ျပရပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ အဲလုိမွ မျပရင္ သူတုိ႔ သိမွာ မဟုတ္ဘူးကုိး။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္တုန္းကလဲ အဲလုိေတြးျပီး ျဖစ္ရမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႔လုပ္ခဲ့တာပါ။ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ထုံးတမ္းစဥ္လာေတြ လူေနမႈအဆင့္ေတြ အင္မတန္ ကြာျခားလြန္းေတာ့ လုပ္ငန္းက ေအာင္ျမင္သင့္သေလာက္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕အရာေတြဆုိ စလုိ႔ကုိ မရခဲ့တာပါ project ကေတာ့ stay in charter ေပါ့။ အဲလုိ project ေတြ ကၽြန္ေတာ့္မွာ တစ္ပုံၾကီးပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္ေလာက္က စဥ္းစားခဲ့တာ တခ်ဳိ႕ကုိ အခုမွ ျပန္လုပ္ေနရတာလဲ ႐ွိပါတယ္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အုိင္ဒီယာ အသစ္တစ္ခုရရင္ေတာ့ ရဲရဲရင့္ရင့္ေတြးျပီး အနည္းဆုံး document အေနနဲ႔ သိမ္းထားရင္ ေနာင္ကုိယ္တကယ္လုပ္မယ့္ အခ်ိန္မွာ အက်ဳိးမ်ားတာ ေသခ်ာပါတယ္။ (မယုံရင္လုပ္ၾကည့္)

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္႐ွိတယ္ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ ေျပာဖူးတယ္ အလုပ္ေတြအေၾကာင္း အေနာက္ႏုိင္ငံေတြအေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္စုံပါတယ္ ခုထိလဲ လက္တြဲအလုပ္လုပ္ေနစဲပါပဲ။ သူေျပာဖူးတာေလးက စဥ္းစားစရာဗ်။ ငါတုိ႔ေတြ ဖတ္ေနတဲ့ Phlip Kotler တုိ႔ Peter Druker တုိ႔က သူတုိ႔ ႏုိင္ငံေတြ အထူးသျဖင့္ အေမရိကရဲ႕ ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြါးေရးေတြေပါ့ေလ အဲဒါေတြကုိ ေရးထားတာ ငါတုိ႔က ေနတာက အာ႐ွ။ အာ႐ွမွာေတာင္ ဖြံ႔ျဖဳိးမႈ အားနည္းေနေသးတဲ့ ႏုိင္ငံမွာေန ေနၾကတာေလတဲ့။ ငါတုိ႔က သူတုိ႔စာေတြ ဖတ္ျပီး တခါတခါ သူတုိ႔လုိေတြ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ေတြးျပီး လုပ္ေနေတာ့ ခံရတာေပါ့ တုိ႔ေတြဆီမွာ ျဖစ္ဖုိ႔ လုိေသးတယ္တဲ့။ အင္မတန္ မွန္ေသာစကားပါ။ ေနာက္ေျပာတာ တစ္ခုက မင္းစဥ္းစားၾကည့္တဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးစားျပီး ဟင္းရည္ အဆစ္ေတာင္းတာ ငါတုိ႔လူမ်ဳိးပဲ ႐ွိတယ္တဲ့။ ဒါလဲမွန္တာပဲ။ အဲဒီ့ေနာက္ပုိင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ အလုပ္ျဖစ္မယ့္ ပုံစံေတြကုိ ဦးစားေပးစဥ္းစားျဖစ္တယ္။ စာအုပ္ေတြ မဖတ္ေတာ့ဘူးလားဆုိေတာ့ ဖတ္ပါတယ္။ ယူသင့္တာပဲ ယူတယ္။ ေတြးတာကေတာ့ အင္တာေန႐ွင္နယ္ပါ သုိ႔ေပမယ့္ ဗမာမႈျပန္ျပဳေပးရတယ္။ အဲလုိမွ မလုပ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ အေနနဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြ လုပ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အေမရိကားမွာ အဆင္ေျပတဲ့ service တစ္ခုက ဒီမွာ အဆင္ေျပခ်င္မွ ေျပမယ္။ ဒီမွာ အဆင္ေျပတဲ့ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းက တ႐ုတ္ျပည္အတြက္ ဟာသ တစ္ခုျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေနမယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူ႔အရပ္နဲ႔ သူ႔ဇာတ္ဆုိတာကုိ ထည့္တြက္ရမွာပဲ။

လုံးဝမကုိက္ညီဘူးလုိ႔ ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ စုတုျပဳဖုိ႔ အၾကံေပးတာပါ။ ဒါကုိလက္ခံခ်င္လဲ လက္ခံပါ လက္မခံလဲ ဘယ္သူမွ ႐ုိက္ျပီး အတင္းမလုပ္ခုိင္းပါဘူး။ ဆက္ေျပာပါ့မယ္။ ခုေျပာမယ့္ ဟာကေတာ့ နဲနဲကီးျမင့္ပါတယ္ မုန္းၾကပါလိမ့္မယ္ မတတ္ႏုိင္ပါ ကုိယ္ထင္တာ ကုိယ္ေျပာတဲ့အတြက္ မုန္းလဲ ခံပါမည္။ ေသခ်ာစဥ္းစားေစခ်င္တာကုိ ေျပာတာပါ။ ကုိစုိးထက္ေရးသြားတဲ့ Glocalization ထဲမွာ ဖတ္လုိက္ရတယ္ ႏုိင္ငံျခားထြက္တဲ့လူေတြ မ်ားတယ္ ဒီမွာက်န္ခဲ့တဲ့ ပညာ႐ွင္နည္းသြားတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ ဒါကုိလက္ခံပါတယ္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ျပည္ပကုိထြက္ျပီး အလုပ္လုပ္ၾကတယ္ ပညာသင္ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ျပီးရင္ေတာ့ အားလုံးနီးပါး (တခ်ဳိ႕လဲ ဟုိမွာ အေျခခ်မယ္) ဒီကုိျပန္လာျပီး အလုပ္ျပန္လုပ္ၾကမယ္လုိ႔ ခံယူၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ professional တစ္ခု တတ္ေျမာက္ျပီး ျပန္လာမယ္ေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဒီမွာ စီးပြါးေရး ျပန္လာလုပ္ၾကမယ္ေပါ့။ အဲဒီ့မွာ ေျပာခ်င္တာက ဒီကုိျပန္လာျပီး ကုိယ္ပုိင္စီးပြါးေရးလုပ္မယ့္လူေတြကုိ အဓိကထားေျပာခ်င္တာပါ။

စဥ္းစားပါ အခု သူမ်ားႏုိင္ငံမွာ အလုပ္သြားလုပ္တယ္ ဘာအေနနဲ႔လဲ အလုပ္သမားအေနနဲ႔ပါပဲ ပုိက္ဆံစုတယ္ ျပန္လာတယ္ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္မယ္ဆုိေတာ့ အဟပ္ကကြာေနျပီ ကုိယ္ထိေတြ႕လာတာက ႏုိင္ငံျခားက အေတြ႔အၾကဳံ ဒီေရာက္ေတာ့ ဒီက ကိစၥေတြနဲ႔ အဟပ္ကြာသြားပါျပီ ဘာလုပ္ရေကာင္းမလဲ ထုိင္စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ပါလာတဲ့ ပုိက္ဆံ ထုိင္သုံးလုိက္တာ ေနာက္ဆုံး ကုန္သြားေတာ့ ျပန္ျပီးသြား အလုပ္ျပန္လုပ္ ပုိက္ဆံ ျပန္စု အဲဒါနဲ႔ သံသရာလည္ေရာ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီ့လုိ လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ အပါအဝင္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖလဲ အဲလုိပဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူကၽြန္ေတာ့္ကုိ အဲလုိ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ဟုိမွာ အလုပ္လုပ္ေနျပီ ဆုိကထဲက ဒီမွာ ဘာျပန္လုပ္လုိ႔ရမလဲ ဆုိတာမ်ဳိးကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ရည္မွန္းခ်က္ထားသင့္တယ္။ စြန္႔ဦးတီထြင္ဆုိတာထက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖုိ႔ကုိပဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါအုံး။ ဟုိမွာ အလုပ္လုပ္တုန္းက ပုံမွန္ဝင္ေငြရတယ္ ဒီျပန္ေရာက္ေတာ့ အဲလုိ မဟုတ္ေတာ့ဘူး အလုပ္လုပ္ရင္ အ႐ႈံးအျမတ္ဆုိတာ ရွိတယ္ risk ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရင္းခ်င္ၾကေတာ့ဘူး ဒါကမျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥပါ။ အဲဒီ့ အေၾကာင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ risk taking မွာ ေသခ်ာျပန္ေရးပါ့မယ္။ ခုကထဲက ေသခ်ာစဥ္းစားပါ ငါ ငါ့ႏုိင္ငံျပန္အလုပ္လုပ္မွာက လုပ္ငန္း႐ွင္အေနနဲ႔လား အလုပ္သမားအေနနဲ႔လား ေသခ်ာစဥ္းစားၾကေစခ်င္တယ္။ ငါ့မွာေတာ့ ပုိက္ဆံေတြပါလာျပီ ဗမာျပည္ျပန္ေရာက္ရင္ ငါေတာ့ ကုမၸဏီတစ္ခု ေထာင္ျပီး အလုပ္လုပ္လုိက္မဟဲ့ဆုိရင္ ေသခ်ာေလ့လာခဲ့ ျပီးရင္ ဒီက လုပ္ငန္းေတြ (ကုိယ္လုပ္မယ့္ ကုိယ္ရည္႐ြယ္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ) ကုိ မ်က္ခ်ည္မျပတ္ ေလ့လာပါ။ ခု အင္တာနက္ေခတ္ပါ enter တစ္ခ်က္ေခါက္ရင္ ဟုိဘက္ ဒီဘက္ ဆြဲခ်ဳံ႕လုိ႔ ရေနပါျပီ။ အဲလုိမွ မလုပ္ထားရင္ေတာ့ ကုိယ္ဟုိမွာ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ထားတဲ့ ေငြေတြကုိ ေရထဲ အားရပါးရ ပစ္ခ်လုိက္ပါ "ပလုံ" ဆုိတာေလး ၾကားရပါလိမ့္မယ္။ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆပါ ဒါကုိ ျငင္းႏုိင္ပါတယ္ ေတြးမိတာေလး ေျပာျပတာပါ ဆရာလုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။

ႏုိင္ငံျခားကုိ အလုပ္႐ွင္အေနနဲ႔ သြားတဲ့လူဦးေရ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ လက္ခ်ဳိးရည္လုိ႔ရတယ္။ အလုပ္သမား အျဖစ္နဲ႔သြားၾကရတာပါ။ တေန႔မွာ ကုိယ့္ႏုိင္ငံျပန္အလုပ္လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ အလုပ္႐ွင္ပဲ ျဖစ္ခ်င္ၾကတာမဟုတ္လား အင္း ဒါဆုိ ဒီက လုပ္ငန္းေတြ အေျခအေနေတြကုိလည္း မ်က္ခ်ည္မျပတ္ပါေစနဲ႔ Think Global ဟုတ္ကဲ့ ၾကဳိက္သေလာက္ေတြးပါ။ Work Local ဒီအပုိဒ္ေတာ့ နည္းနည္းခက္တယ္ ထင္တာပါပဲ။ ေနာက္မွ ကၽြန္ေတာ္သိတဲံ risk taking အေၾကာင္းကို ထည့္ေရးျပီး ထပ္ေဆြးေႏြးပါအုံးမယ္။ ကဲ ဒီေလာက္ ဖတ္လုိက္ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိလည္း အေတာ္ ေသာက္ညင္ကပ္ေလာက္ျပီ။ ေတာ္ေသးျပီ :D။