ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ၾကီးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားအၾကားမွ စည္းမ်ဥ္းဆိုင္ရာကစားပြဲမ်ား (အပိုင္း -၁)

နိဒါန္း

အခ်ိန္ကား (၁၉၉၉) ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ။

ေနရာကား အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွ စီးတယ္လ္ ျမိဳ႕။

ႏိုင္ငံေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္မွ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ၾကီးမ်ား စုေ၀းေရာက္ရွိေနၾကသည္။ အေၾကာင္းအရာကား လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္က ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ၾကီး၏ ၀န္ၾကီးမ်ားအဆင့္အစည္းအေ၀းသို႕ တက္ေရာက္ၾကရန္ျဖစ္သည္။ သာမန္အားျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းတခု၏ ၀န္ၾကီးမ်ားအဆင့္အစည္းအေ၀းတခုသာျဖစ္သည္။ သို႔ေပမယ့္ ထိုအစည္းအေ၀းၾကီးသည္ ကမၻာတ၀ွမ္းမွ လူအမ်ား၏ အာရံုကို ဆြဲယူႏိုင္ခဲ့သည္။ ဆႏၵျပပြဲမ်ား၊ အဓိကရုဏ္းျဖစ္မွဳမ်ားသည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု စီးတယ္လ္ျမိဳ႕ငယ္ေလး၏ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့သည္။

ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ၾကီးကို ဖြဲ႕စည္းျခင္းအားျဖင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာကုန္သြယ္ေရးကို ေစာင့္ၾကည့္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားပါ၀င္သည့္ စနစ္တခုေပၚေပါက္လာကာ တကမၻာလံုး၌ စီးပြားေရးအက်ိဳးအျမတ္မ်ား ျဖစ္ထြန္းလာေစရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း၊ လူတိုင္းသည္ ထိုအျမင္အား လက္ခံျခင္းမရွိေၾကာင္း စီးတယ္လ္ျဖစ္ရပ္က သက္ေသျပေနခဲ့သည္။

စီးတယ္လ္ဆႏၵျပပြဲတြင္ မီဒီယာမ်ားမွ အဓိကအာရံုစိုက္ျခင္းခံခဲ့ရသည့္ အုပ္စုႏွစ္ခုမွာ အေမရိကန္အလုပ္သမားသမဂၢအဖြဲ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးလွံဳေဆာ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ပထမတမ်ိဳးက ေစ်းေပါေသာ သြင္းကုန္မ်ားေၾကာင့္ အလုပ္မ်ားဆံုးရွံဳးမွဳကို ေထာက္ျပေ၀ဖန္ခဲ့ၾကျပီး၊ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးလွံဳ႕ေဆာ္သူမ်ားကေတာ့ လြတ္လပ္စြာကုန္သြယ္မွဳေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ecological damage ကို ေထာက္ျပခဲ့ၾကသည္။ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲတိုင္းျပည္မ်ားမွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ ျပည္သူမ်ားအေရးကိုလည္း ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။

မီဒီယာမ်ားကို အံ့အားသင့္အာရံုစိုက္ေစခဲ့သည့္ အခ်က္ကား ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ၾကီး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားခ်မွတ္ရာျဖစ္စဥ္တြင္းမွ ဖယ္ရွားျခင္းခံထားရသည္ဟု ခံစားေနရေသာ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားမွ တရား၀င္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ စကားသံမ်ားျဖစ္သည္။ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားမွ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ၾကီးမ်ားတြင္လည္း အဖြဲ႕ၾကီးႏွင့္ပတ္သက္၍ ၾကီးမားေသာ စိုးရိမ္မွဳမ်ား ရွိေနခဲ့ေလသည္။ သို႕ျဖစ္ရာ protests မ်ားသည္ စီးတယ္လ္ျမိဳ႕လမ္းမ်ားေပၚတြင္သာမက ကြန္ဖရင့္ခန္းမမ်ားအတြင္းထိပင္ ရွိေနခဲ့ျပီး၊ စီးတယ္လ္၀န္ၾကီးမ်ားအဆင့္အစည္းအေ၀းသည္ မည္သည့္သေဘာတူညီခ်က္မွ်မရပဲ ျပီးဆံုးသြားခဲ့ရေလသည္။ "The Battle in Seattle” ဟူ၍ေတာ့ အမည္တြင္က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။

ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ၾကီး၏ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ၾကီးမ်ားအဆင့္အစည္းအေ၀းကို ႏွစ္ႏွစ္လွ်င္တၾကိမ္ က်င္းပေလ့ရွိရာ ေနာက္တၾကိမ္တြင္ကား စီးတယ္လ္သင္ခန္းစာကိုယူ၍၊ ဆႏၵျပသူမ်ား၏ အ၀င္အထြက္ႏွင့္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပံုကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသ Qatar ႏိုင္ငံ၊ ဒိုဟာျမိဳ႕ေတာ္၌ (၂၀၀၁)၊ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ထပ္မံက်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ထိုအစည္းအေ၀းတြင္ ႏိုင္ငံတကာညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြးမွဳ new round ျဖစ္ေသာ Development Round ကို ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံအမ်ားစုမွ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾကဆဲပင္ျဖစ္သည္။

ယခုေဆာင္းပါးတြင္ အဆိုပါကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ၾကီးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားအၾကားမွ စည္းမ်ဥ္းဆိုင္ရာကစားပြဲမ်ား၊ မေက်လည္မွဳမ်ားအေၾကာင္းကို ေရးသားတင္ျပမည္ျဖစ္ပါသည္။

ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ (World Trade Organization)

ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ႏွင့္ပတ္သက္၍ အခ်ိဳ႕က အခ်ဳပ္အျခာအာဏာရွိေသာ ႏိုင္ငံမ်ားအေပၚတြင္ ေပၚလစီမ်ားခ်မွတ္ေနသည့္ supranational government ဟု ထင္မွတ္ေနၾကပါသည္။ လက္ေတြ႕မွာမူ အဆိုပါအဖြဲ႕သည္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာကုန္သြယ္ေရးကို ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္သည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာအဖြဲ႕တခုသာျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတကာညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြးမွဳမ်ားက်င္းပရာ ဖိုရမ္တခုသာ ျဖစ္ပါသည္။ သတ္မွတ္ခ်က္စည္းမ်ဥ္းမ်ားကိုကား မ်ားေသာအားျဖင့္ consensus ျဖင့္ သေဘာတူေလ့ရွိရာ အဆံုးသတ္တြင္ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ရလိမ့္မည္ဟုကား မဆိုႏိုင္ပါ။

ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးစနစ္မ်ားကြဲျပားမွဳရွိေသာ ကမၻာၾကီးကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ အဖြဲ႔အစည္းတရပ္ျဖစ္သျဖင့္ ခက္ခဲေသာ bargaining မ်ားရွိေနသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ သို႕ရာတြင္ ႏိုင္ငံမ်ားအေပၚ၌ တြန္းအားေပးေသာ WTO အျမင္တခုအေနျဖင့္ သီးသန္႕မရွိပါ။ အေျခခံဖြဲ႕စည္းပံုအရ ဆိုလွ်င္ေတာ့ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအားလံုးသည္ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားအၾကားမွ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားျဖစ္ျပီး၊ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရပါလီမန္မ်ားမွ သတ္မွတ္ေပးထားေသာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္ႏိုင္ငံကိုမွ် အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံျဖစ္ရန္ တြန္းအားေပးထားျခင္းမရွိပါ။

မ်ားေသာအားျဖင့္ WTO အဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားသည္ ကုန္သြယ္ေရးမူ၀ါဒႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ေဒသတခုခ်င္း၏ ကုန္သြယ္ေရးမူ၀ါဒကို ထိန္းေက်ာင္းေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာယူနစ္မ်ားအေနျဖင့္လည္း အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဥပမာ- ဥေရာပ သမဂၢသည္ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားအၾကားတြင္ လြတ္လပ္စြာကုန္သြယ္မွဳျပဳႏိုင္ျခင္းႏွင့္ အျခားအဖြဲ႕၀င္မဟုတ္ေသာႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ကုန္သြယ္ရာ၌ တူညီေသာ မူ၀ါဒ ရွိျခင္း စသည္တို႕ေၾကာင့္ WTO ၏ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အျပင္ (၁၉၉၅)ခုႏွစ္တြင္ WTO ဖြဲ႕စဥ္က founding member ျဖစ္ေသာ ေဟာင္ေကာင္သည္ တရုတ္ျပည္မႏွင့္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းျပီး ျဖစ္လင့္ကစား၊ WTO ၏ အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ သီးျခားရပ္တည္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံကား (၂၀၀၁) ခုႏွစ္တြင္ ျခားနားေသာ ကုန္သြယ္ေရးမူ၀ါဒရွိသည့္ distinct member အျဖစ္ WTO သို႕ ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။

ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ၾကီးတြင္ အဖြဲ႕၀င္မ်ား၏ စည္းမ်ဥ္းမ်ားလိုက္နာမွဳကို အခ်ိန္ႏွင့္အညီ ေစာင့္ၾကည့္သံုးသပ္ရန္ mechanism ႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္မ်ားအၾကား အျငင္းပြားမွဳမ်ားျဖစ္ပြားပါက settle လုပ္ရန္ mechanism မ်ားရွိေသာ္လည္း၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကိုကား enforce လုပ္ခြင့္မရွိပါ။ ကမၻာ့ဘဏ္၊ အိုင္အမ္အက္ဖ္မ်ားကဲ့သို႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ႏိုင္ငံမ်ားမွ ၄င္းတို႕၏အၾကံကို လိုက္နာရန္ elements of consensus မ်ားသတ္မွတ္ထားျခင္းမရွိပါ။ principle အရၾကည့္လွ်င္ေတာ့ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕သည္ အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားအၾကားမွ ကုန္သြယ္မွဳအတားအဆီးမ်ား ကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရန္ႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းသတ္မွတ္ထားေသာ ကုန္သြယ္မွဳစနစ္တခုကို အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားမွ ၄င္းတို႕ဘာသာ လိုက္နာရန္သာျဖစ္သည္။

သို႕ေပမယ့္ ေ၀ဖန္သူအမ်ားကေတာ့ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕သည္ အဖြဲ႕အစည္း၏ autonomous bureaucracy အေနျဖင့္မဟုတ္ပဲ၊ ခ်မ္းသာေသာႏိုင္ငံမ်ားအေနျဖင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ား၏ မူ၀ါဒေရဒရာမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္လႊမ္းမိုးေနပါသည္ဟု အဆိုျပဳလာၾကေလျပီ။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ေ၀ဖန္ခ်က္မ်ားကို မဆန္းစစ္မီ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ၾကီး ျဖစ္တည္လာရာ မူလအစသမိုင္းေၾကာင္းကို ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႕။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

ခင္မမမ်ိဳး (၁၂၊ ၈၊ ၂၀၀၈)